In de rubriek De treinreiziger komt eens per maand een MAX-collega aan het woord over zijn of haar belevenissen in de trein. Wat maken ze mee onderweg? Deze keer onze collega die 2 keer per week met de trein naar Hilversum reist.
Nuttige tijdsbesteding
Als een treinreis langer duurt is de vraag: hoe vermaak je je in die tijd? Is het een kwestie van de tijd uitzitten of een ideale manier om die tijd nuttig te gebruiken. Iedereen doet dit op zijn manier. Ik gebruik mijn tijd graag nuttig en een voorbeeld daarvan is dat ik dan wat eet.
Voer voor discussie
Eten in de trein was onlangs voer voor discussie op social media. Want is het nou sociaal wenselijk en aardig naar je medereizigers toe om te gaan eten? Het gaat dan vooral om het geluid van iemand die eet en de geur die van het eten afkomt.
De geur van een portie friet
Als ik terugdenk aan mijn studententijd (en dan vooral de treinreizen ervan), ruik ik bijna direct de geur van een portie friet met veel saus. Niet in mijn eigen hand, maar in die van een medereiziger die de coupé net in komt lopen. Je hoort en ziet voelbaar de rest van de coupé zuchten en steunen. Een sterke lucht, waar iedereen direct trek van krijgt. En dat ook nog op weg naar huis, rond etenstijd. Mijn maag begint ervan te knorren.
Ontbijt in plaats van friet
Die (overheerlijke) frietlucht maak ik niet zo vaak meer mee in de trein. Misschien omdat ik nu vanuit een ‘werkstad’ naar huis reis, in plaats van een studentenstad. Wat ik tegenwoordig wel vaker zie, is dat mensen ontbijten in de trein. En ook daar is de nodige discussie over. Want een zure yoghurtlucht op de vroege ochtend is ook niet wenselijk voor iedereen. En die overnight oats zijn misschien lekker, maar zien er voor je buurman niet echt lekker uit…
Ik doe het ook, eten in de trein!
En toch… maak ik me er 2 keer per week ‘schuldig’ aan en ontbijt in de trein. Ik zit er al om 07.00 uur in en heb dan een knorrende maag. ‘Waarom eet je dan niet thuis?’, hoor ik je vragen. Daarvoor heb ik geen tijd. ‘Dan sta je toch eerder op?’ Dat lukt niet, want ik kan niet zo snel eten nadat ik wakker ben. Wanneer ik eenmaal in de trein zit, is dat voor mij de perfecte tijd om te eten.
Met brood op schoot
Ik heb wel geëxperimenteerd met verschillende soorten ontbijt. Ja, die overnight oats zijn ook bij mij een paar keer meegegaan. Maar dat vond ik toch zelf te veel ruiken en het gesmak dat je creëert… Dus toch maar een broodje mee. Ook daar zijn gradaties in, wat betreft geur die de coupé rondgaat. Geen Italiaans gekruide broodjes meer zo vroeg op de ochtend. Dus tegenwoordig houd ik het maar bij een bruin broodje met hagelslag. Een traktatie voor mezelf én geen geuroverlast voor mijn medereizigers.
Foto ter illustratie: Shutterstock
Reacties
Wil jij iets delen over dit bericht? Maak gemakkelijk jouw account aan of login om te reageren.